Κάππαρη: Ευεργετικές ιδιότητες και τρόποι χρήσης

Επιστημονική ονομασία: Κάππαρις η ακανθώδης – Capparis spinosa

Οικογένεια: Καππαροειδών

Περιγραφή

Η κάππαρη είναι ένα μικρό, ανυπότακτο φυτό που σε πείσμα των συνθηκών φυτρώνει κυρίως δίπλα στη θάλασσα. Κατάγεται από τις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Ευδοκιμεί σε χέρσα λιβάδια, ακόμη και σε βραχώδη εδάφη.

Η Ελλάδα, με την καλοκαιρινή της ηλιοφάνεια, με την ποιότητα του χώματος και του εδάφους της, αποτελεί ένα ιδανικό τόπο για την καλλιέργεια αλλά και για την αυτοφυή ανάπτυξη του συμπαθέστατου αυτού θάμνου. Κατά την καλοκαιρινή περίοδο, μπορεί κανείς να την δει να φυτρώνει σε βράχους και τοίχους, όπως επίσης και κατά μήκος του δρόμου, μιας και για την ανάπτυξή της ιδανικά είναι τα πετρώδη, παραθαλάσσια και ακαλλιέργητα μέρη που συγκρατούν υγρασία και έντονη ηλιοφάνεια, όπως για παράδειγμα τα νησιά των Κυκλάδων.

Συστατικά

Η κάππαρη έχει πολύ λίγες θερμίδες, για αυτό είναι μια εκπληκτική τροφή για όσους θέλουν να χάσουν βάρος ή να διατηρήσουν τη γραμμή τους. Μία κουταλιά της σούπας έχει μόλις 2 θερμίδες.

Αν και είναι ολιγοθερμιδική ωστόσο, διαθέτει ένα πλήθος βιταμινών και αντιοξειδωτικών στοιχείων, ιδιαίτερα ωφέλιμων για την υγεία μας. Η κάππαρη περιέχει αρκετή ποσότητα πρωτεΐνης, (2 γρ. ανά κουταλιά σούπας).

Περιέχει επίσης, βιταμίνες Α, Ε, C, K, Nιασίνη, Ριβοφλαβίνη & Φολικό οξύ, Aσβέστιο, μαγγάνιο, σίδηρο, μαγνήσιο & χαλκό και σελήνιο, λιπαρά οξέα, κατά κύριο λόγο λινολεϊκό οξύ και φλαβονοειδή.Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που καθιστά την κάππαρη σπουδαία τροφή είναι ακριβώς αυτή η υψηλή περιεκτικότητά της σε φλαβονοειδή (ουσίες με έντονη αντιοξειδωτική -και όχι μόνο- δράση), όπως η κερκετίνη, η ρουτίνη και η καμφερόλη. Περιέχει επίσης καπρικό οξύ, αιθέριο έλαιο και ένζυμα.

Ιστορία και παράδοση

Κατά την αρχαιότητα πίστευαν ότι η κάππαρη, εκτός από θεραπευτικές είχε και μαγικές ιδιότητες. Ο Γαληνός, ο διασημότερος ίσως ιατρός της αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη και πατέρας της Πειραματικής Φυσιολογίας, στο έργο του «Περί τροφών δυνάμεως» κάνει εκτεταμένη αναφορά στην κάππαρη, τη θρεπτική αξία της αλλά και στον τρόπο επεξεργασίας της ώστε να γίνει βρώσιμη.

Ιατρικές χρήσεις της κάππαρης ή του εκχυλίσματος διαφόρων τμημάτων του φυτού αναφέρονται και από τον Διοσκουρίδη, ο οποίος τη συστήνει σαν φάρμακο για διάφορες παθήσεις. Συνιστούσε επίσης τα φύλλα και τη ρίζα του για την καταπολέμιση των οιδημάτων. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τη χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακο για το μετεωρισμό αλλά και κατά των ρευματικών παθήσεων.

Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις

-Μελέτες δείχνουν ότι η κερκετίνη που περιέχει η κάππαρη δρα σαν αντιισταμινικό (υποβοηθώντας έτσι σε καταστάσεις αλλεργίας) ενώ παράλληλα παρουσιάζει αντιβακτηριδιακές, αντί-υπερτασικές, αναλγητικές, αντικαρκινικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

-Στη φαρμακευτική χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αδυναμίας, ως διεγερτικό της κυκλοφορίας και των αναπνευστικών λειτουργιών.

-Δίνεται στις έγκυες πριν από τη γέννα για να προκαλέσει συσπάσεις στη μήτρα.

-Ο φλοιός έχει διουρητικές ιδιότητες και εκτιμάται σαν απολυμαντικό των νεφρών.

-Σταματά τη διάρροια και τους σπασμούς στο στομάχι και το έντερο, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της ανικανότητας.

-Χρησιμοποιείται στα τσιμπήματα από σφήκες και στα δαγκώματα φιδιών.

-Ανακουφίζει από πόνους στο στομάχι και φουσκώματα.

-Ο φλοιός της ρίζας έχει αιμοστατικές ιδιότητες σε περιπτώσεις εσωτερικής αιμορραγίας.

-βελτιώνει την όρεξη

-Ο φλοιός τής ρίζας χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων όπως αρθρίτιδες, ρευματισμοί και πονόδοντοι.

-Είναι επίσης γνωστή για την πρόληψη της συμφόρησης στο στήθος.

πηγή: enallaktikidrasi.com